Czym jest ekologia integralna?
To odpowiedź Kościoła Katolickiego na światowy kryzys ekologiczny i społeczny. Odnosi się ona nie tylko do wzajemnych relacji między organizmami żywymi i środowiskiem nieożywionym, ale także do warunków życia ludzi i szans przetrwania społeczeństw.
Podejście to jest nacechowane całościową troską o dzieło stworzenia, którego jesteśmy częścią. Rozwiązanie wspomnianego kryzysu wymaga zakwestionowania technokratycznych modeli rozwoju, produkcji i konsumpcji i ułożenia tych spraw na nowych zasadach.
„Kultury ekologicznej nie można sprowadzać do serii nagłych i jednostronnych odpowiedzi na problemy, które powstają w związku z degradacją środowiska, wyczerpywaniem się zasobów naturalnych i zanieczyszczeniem. Powinna być ona innym spojrzeniem, myślą, polityką, programem edukacyjnym, stylem życia i duchowości, które nadawałyby kształt sprzeciwowi wobec ekspansji paradygmatu technokratycznego.” [LSi, 111]
Jest to podejście integralne, które bierze pod uwagę wszelkie powiązania między składnikami przyrody, gospodarki i życia społecznego ludzi, nie pomijając ich potrzeb duchowych, a zwłaszcza praw osób najbardziej społecznie wykluczonych. „Nie możemy dziś nie uznać, że prawdziwe podejście ekologiczne zawsze staje się podejściem społecznym, które musi włączyć sprawiedliwość w dyskusje o środowisku, aby usłyszeć zarówno wołanie ziemi, jak i krzyk biednych.” [LSi, 49]
W wymiarze praktycznym musimy być świadomi, że każdego dnia my wszyscy podejmujemy setki decyzji, które wpływają na środowisko oraz na los wszystkich zamieszkujących je stworzeń. Czynimy to gdy robimy zakupy, wyrzucamy śmieci, wybieramy środki lokomocji, korzystamy z bieżącej wody czy energii elektrycznej. Warto podejmować te decyzje świadomie i z troską o wspólny dom.
„Nie ma dwóch odrębnych kryzysów, jeden środowiskowy, a drugi społeczny, ale istnieje jeden złożony kryzys społeczno-ekologiczny. Wytyczne dotyczące rozwiązania wymagają zintegrowanego podejścia do walki z ubóstwem, aby przywrócić godność wykluczonym i jednocześnie zatroszczyć się o naturę”.
Papież Franciszek, Laudato si, 139
Co znaczy troska
o nasz wspólny dom?
Dom czyli ja
Moje ciało, które jest święte i dane mi od Boga. Jak o nie dbam, co do mojego ciała wprowadzam, czym się odżywiam, co piję?
Dom w którym mieszkam
Jak troszczę się o miejsce, w którym na co dzień spędzam czas i o bliskie mi osoby?
Dom czyli świat
Całe stworzenie oddaje chwałę Panu Bogu przez sam fakt istnienia, czy szanuję ten dar?